Hippica to iest o koniach xięgi

Reprint wydania oryginału z 1620 roku. Dzieło praktyczne o hodowli koni, dla ziemianina i żołnierza na polu. Autor, przywiązując wagę do starannej szaty graficznej, zamówił miedziorytowe ilustracje u znanego radziwiłłowskiego sztycharza, Tomasza Makowskiego, popierając w ten sposób twórczość rodzimą. Grafik ten wykonał w Nieświeżu, na podstawie własnych rysunków, kartę tytułową i 44 tablice, w tym 24 plansze wyobrażające figury koni na tle krajobrazów. Te ostatnie ryciny są kopiami sztychów z serii Equile Joannis Austriaci Caroli V Imp. Pozostałe miedzioryty Makowskiego przedstawiały krajobrazy i zamki. Hippika, urozmaicona cytowanymi wierszami Wergiliusza, zawierała pierwszorzędne informacje o hodowli koni i przez długie lata była najpopularniejszym w tej mierze podręcznikiem, kasując konkurencyjną Hippikę Krzysztofa Pieniążka z 1607 r. Krzysztof Mikołaj Dorohostajski herbu Leliwa, o przydomku Monwid (1562 – 1615), marszałek wielki litewski, pan na Dorohostajach na Wołyniu oraz Oszmianie Murowanej w województwie wileńskim, zaprzyjaźniony z Radziwiłłami, był postacią znaną, zarówno na królewskim dworze, jak i wśród braci szlachty. źródło: www.wilanow-palac.pl/biblioteka_jana_iii_sobieskiego_dzielo_dorohostajskiego.html