Cera kurtyzany

Czwarty tom aforyzmów tego autora.
Tomik "Cera kurtyzany" zawiera zbiór ciekawych i dających do myślenia aforyzmów, w tym historycznych, biograficznych, geograficznych, politycznych.

POEZJA I AFORYSTYKA: SIOSTRZYCE – BLIŹNIACZKI. OBIE SĄ WŁAŚCIWIE NIEPRZEKŁADALNE.

Legła tu alegoria: o pracowni niegdysiejszego artysty.
* * *
„Ostatnia wieczerza” Leonarda? Raczej „stoliczku, nakryj się” dla spiskowej teorii dziejów.
* * *
Obraz przedstawiający galerników zawisł w nie-jednej galerii piękna.
* * *
Toulous-Loutrec. Tu luz w przedstawianiu świata.
* * *
I Rafael napotykał rafy niemocy.
* * *
„Witebsku, witeziu mego malarstwa”, zaszeptał Chagall.
* * *
Zło na złom.
* * *
Co bardziej przypomina aforyzm: medalion czy miniaturę.
* * *
Zatopione okręty wciąż płyną przez morza wy-obraźni.
* * *
Minione dzieło przypominało autorowi skamieniały las. Było piękne, ale nie szeleściły już liście.
* * *
Znalazł się „na dnie”. Pokrył je pięknymi malo-widłami.
* * *
Sparcieje i Sparta.
* * *
A nuż Delfy zrodziły elfy?
* * *
Stryczki na szyjach wrogów uważał za nić Ariad-ny w labiryncie życia.
* * *
Jakże pomykacie do mitu, Mykeny.